Katutubong vlog: Isang pagsusuri sa oryentalismo sa mga vlog tungkol sa iba’t bang Indigenous Cultural Communities/Indigenous People (ICCs/IPs) sa Pilipinas
Article
Abstrak
Nagbigay ang YouTube ng kakayahan sa mga tao at maging sa mga miyembro ng Indigenous Cultural Communities/Indigenous People (ICCs/IPs) na mag-upload, mag-publish, at manood ng mga video na hindi nangangailangan ng mataas na antas ng teknikal na kasanayan. Gamit ang lente ng Orientalism ni Edward Said, sinuri ng papel na ito ang mga vlog sa YouTube na tumatalakay sa buhay, kultura, at tradisyon ng mga katutubo sa Pilipinas. Sinuri sa papel na ang 20 video ng mga vlogger sa etik at emik na pananaw. Nahahati sa tatlong substansiyal na bahagi ang analisis ng papel: (1) oryentalismo sa emik na pananaw; (2) oryentalismo sa etik na pananaw; at (3) kritikal na paghahambing ng oryentalismo sa emik at etik na pananaw. Nahati sa dalawang seksiyon ang una at pangalawang substansiyal na bahagi ayon sa dalawang uri ng oryentalismo ni Said (1978) na latent at manifest. Sa pamamagitan ng mga vlog, nagkakaroon ng pagkakataon ang mga katutubo na bigyan ng sariling representasyon ang kanilang sarili at magsagawa ng counter-orientalism sa YouTube. Sa kabuuang pag-aaral ng representasyon ng mga katutubo sa YouTube, inaasahan na makapag-ambag ito ng panibago at mas malalim na pang-unawa sa indigenous studies sa Pilipinas.
Abstract
YouTube brings the opportunity for people even to the members of Indigenous Cultural Communities/Indigenous People (ICCs/IPs) to upload, publish, and watch videos that do not require higher technical skills. Using Edward Said’s concept of Orientalism this paper evaluates several vlogs that deal with the life, culture, and tradition of the Indigenous Peoples in the Philippines. This study examined twenty videos of Filipino vloggers from an etic and emic perspective. The analysis is divided into three substantial parts: (1) orientalism in etic perspective; (2) orientalism in emic perspective; and (3) critical comparison of orientalism in etic and emic perspective. The paper looked into the characteristics of latent and manifest orientalism. In YouTube, vlogging gave IPs new ways to practice self-representation and counter-orientalism. This research intends to contribute to a better understanding of digital ethnography and indigenous studies in the Philippines by providing new and in-depth information about the representation of Indigenous Peoples in YouTube.
Pinoy thirst trappers: Panimulang pagsipat at paglalarawan ng thirst trapping ng mga piling Filipinong YouTuber
Article
Itinuturing ang YouTube bilang isang participatory culture. Naging makapangyarihan ang YouTube sa pagbibigay ng bagong plataporma hindi lamang sa mga batikan na sa larangan ng midya kundi maging sa mga baguhan o amateur pa lamang sa paggawa ng mga personal video. Habang patuloy na umuunlad ang mundo ng social media, lalo pang naging laganap ang paggamit ng self-sexualization at nagluwal pa ito ng bagong konsepto na mas kilala ngayon sa tawag na thirst trap. Isang halimbawa ang thirst trap ng isang mas pinalawig na selfie culture, madalas itong isang uri ng larawan na ginagamit upang akitin ang mga tao na purihin ang kanilang seksing katawan. Ang papel na ito ay isang eksploratoryong pagsusuri ng karakterisasyon ng thirst trap ng mga Filipino sa YouTube. Sinuri sa papel na ito ang mga video ng 10 sampung Filipinong thirst trapper sa YouTube. Sa kabuuang pagdalumat ng konsepto ng self-sexualization gamit ang thirst trap sa YouTube hangad ng papel na ito na makapagbukas ng bagong diskurso tungkol sa napapanahong paksang ito. Magagamit ang resulta ng pag-aaral upang mapalawak ang diskurso na may kinalaman sa new media at self-sexualization.
YouTube is seen as a form of participatory culture. It has proven effective in providing a platform for people who are not only professionals in the field of media but also amateurs in video production. While the field of social media is constantly expanding, so is the usage of self-sexualization, which is now referred to as the thirst trap. Thirst trap is an example of a widely practiced selfie culture, or the capacity to upload images in order to attract people’s attention to their sexy bodies. This research is a preliminary investigation into the characterization of the thirst trap concept in YouTube. Using the concept of thirst trap in YouTube, this study aims to start a new discourse about self-sexualization. This study’s findings can be used to further the discourse on new media and self-sexualization.
Bida ang Pinoy?: Isang panimulang pagsasalarawan ng Pinoybaiting sa YouTube
Article
Isang bagong estratehiya sa YouTube ang “Pinoybaiting” na ang mga dayuhang YouTuber ay gumagawa ng mga video tungkol sa Pilipinas at mga Filipino. Nilalayon ang papel na ito na magsagawa ng panimulang akademikong pagsusuri sa konsepto ng Pinoybaiting sa YouTube para maintindihan ang penomenon na ito, sa pamamagitan ng pagsusuri sa may 20 Pinoybaiting video para mauri at mailarawan ang mga Pinoybaiter, channel ng mga Pinoybaiter, at tema ng Pinoybaiting, at gayundin ay matutukoy ang mga retorikang ginamit para makakuha ng maraming view, at para magagap ang padron ng mga reaksiyon at komento para sa mga nasabing video. Makatutulong ang resulta ng pananaliksik na ito upang maging patnubay bilang literatura, at makapaghain ng metodong magpapalawak ng dimensiyon na dumadalumat sa pagtukoy sa mga katangian ng Pinoybaiting at mga diskursong kaugnay nito.
“Pinoybaiting” is a new strategy used by foreign YouTubers who create content about the Philippines and the Filipinos. This paper aimed to be the first academic study on the phenomenon of Pinoybaiting in YouTube by analyzing 20 samples of Pinoybaiting videos to classify and characterize Pinoybaiters, their channels, and their themes, as well as to identify the rhetorics used in order to attract more viewers, and to discern the pattern of reactions and comments gathered by these videos. The result of this research can be used as a literature guide, and introduces method that will expand the dimension of empirical study about Pinoybaiting and its related discourses.
Indonesian nationalism discourse on YouTube video produced by young Chinese-Indonesians
Article
YouTube, as a new social media platform, has become “viral” in Indonesia since 2010. Many Indonesian youths have become popular as YouTubers (users of YouTube who actively upload videos on YouTube). Data from Google Marketing indicate that Indonesia is the country with the largest population by viewing time on YouTube in the Asia Pacific in 2015. YouTube is also the most viewed social media site in Indonesia (data by Alexa.com, 2016). One of the famous Indonesian YouTube channels is Last Day Production (also known as LDP), which regularly uploads situational dramas, skits, and parodies. All of the cast members in LDP videos are young Chinese-Indonesians under 30 years old.
On the eve of Indonesian National Day of 2016, LDP uploaded the video entitled Tipikal Anak Muda Indonesia (Stereotypes of Indonesian Youths). The video portrayed how Indonesian youth now envisage their nationalism. LDP created this video in collaboration with young famous Indonesian YouTubers and musicians such as Eka Gustiwana, Aulion, and Kevin Anggara. This video later trended in Indonesia around August 2016. This article uses the approach of cyberculture theory and utilizes visualizing methods. Unit analyses of this research are the viral video, text, music, and whatever else the LDP have portrayed in the video.
